شاید باور نکنید که در فاصله چند کیلومتری پایتخت چنین جای زیبایی وجود داشته باشد به منظور پیدا کردن چشمه ای رفتیم اگرچه آن چشمه توصیه شده را نیافتیم اما موفق شدیم که از دو روستای وردیج و واریش دیدن کنیم . ( سطح زیر کشت روستای وردیج250 هکتار است که شامل باغستانهای سیب، گیلاس، هلو، گلابی، گردو و انگور می باشد- منبع : اینترنت)

 همانطور که می رفتیم و به طبیعت اطراف نگاه می کردیم و دنبال چشمه می گشتیم که با سنگهای زیبایی در بخشی از کوه روبرو شدیم برایم بسیار جالب و جذاب بود . فقط بخشی از کوه به این شکل بود و علت آنرا نمی دانم از چه بود فکر کردم شاید قلعه ای بوده از زمان قدیم باقی مانده است . و یا شاید هم سنگهای کوه بر اثر هوازدگی و فرسایش به این شکل درآمده اند اما اگر بحث فرسایش باشد چرا فقط یک قسمت از کوه به این شکل درآمده اند .

اشکال گوناگون سنگ های بین راه موسوم به آدمک جیان می باشد .

 

 

 

 پس از بالا رفتن از این قسمت زیبای کوه و عکس انداختن به سمت بالا حرکت کردیم که نمی دانستیم به کجا می رسیم . آنقدر رفتیم تابه روستای واریش رسیدیم . وقتی به روستای واریش رسیدیم با تابلوی زیر مواجه شدیم .

 بازهم دلیلش را نمی دانم چرا چنین تابلویی رو در ابتدای روستا نصب کردند . در این روستا ما فقط با ۳ کارگر مواجه شدیم که در حال کار کردن بودند . یک مسجد بود و خانه هایی هم بود که ظاهرا خالی از سکنه بود .

 اما بعضی از خانه ها هم پشت پنجره ها شون پرده داشت و این نشان از حضور آدمها بود . البته شاید کارگران دراین خانه ها سکنی گزیده بودند .

روستایی بسیار خلوت و طبیعتی بسیار دلچسب داشت.

 

 این هم یک کلبه بسیار زیبای بین راه که می توانید آش رشته بسیار خوشمزه ای آنجا میل کنید .

 

خلاصه اینکه در اطراف تهران جاهای بسیار زیبا و دیدنی وجود دارد که می توان برای گذران اوقات فراغت برنامه ریزی کرد.