ادامه گزارش سفر

سد کرخه بزرگترین سد تاریخ ایران و اولین سد بزرگ با طراحی و اجرای ایرانی است .

بالاخره پس از سه ساعت ركاب زدن به ورودي سد كرخه رسيديم . تو مسير كه داشتيم مي رفتيم دو گروه از دوچرخه سواران را ديديم كه مسير رفته بودند و بر مي گشتند البته آنها بومي بودند و براي مسابفه خود را آماده مي كردند . طول مسير سد كرخه دوچرخه مهرناز خراب شد و مجبور شد بقيه راه رو بدون استفاه از دنده ادامه دهد . به ورودي سد كرخه كه رسيديم به ماگفتند كه دوچرخه ها رو تو پاركينگ بگذاريم و بريم سد رو بازديد كنيم و برگرديم اما ما گفتيم كه  تربيت بدني انديمشك هماهنگي كرده و مي خواهيم كه با دوچرخه هايمان براي بازديد از سد برويم . كه پس از ۱۰ دقيقه توقف و هماهنگي وارد محوطه شديم .

تا تاج سد را با دوچرخه هايمان رفتيم و اقعا عالي بود . البته تمام طول مسير رو مينا جان به همراه آقاي خادم همراهمان بودند و داخل محوطه سد كرخه هم يكي از كاركنان سد هم به جمع مينا جان وآقاي خادم پيوست و همراهيمان كردند .

پس از بازديد از سد براي صرف نهار كه دعوت كرده بودند به سمت رستوران رفتيم . واقعا بسيار خوب پذيرايي و مهمان نوازي كردند . با آقاي مهندس صالح آشنا شديم كه معاون سد كرخه بودند و همه اين هماهنگي را ايشون زحمت كشيده بودند . وقتي به سمت انديمشك حركت كرديم عكس هاي زيادي از ما گرفتند . زمان به خوبي مي گذشت و همه چيز عالي پيش مي رفت . به انديمشك كه رسيديم قرار شد بريم سد دز رو هم ببينيم .به سمت اندیمشک حرکت کردیم . وقتی به اندیمشک رسیدیم مینا جان گفت می ریم خونه یه چایی می خوریم بعد می ریم سد دز . مردم اندیمشک بسیار مهمان نواز و مهربان هستند . خلاصه پس از استراحت کوتاه به سمت سد دز حرکت کردیم مسیر سد دز کاملا کوهستانی است و مسیر بسیار زیبایی است .